Euskal produktuen azoka

Globalizazio garaiotan, askori txatxukeria irudituko zaie jarraian jartzera noana. Baina niri zirrara eragiten dit. Hunkitu egiten nau Euskal Herriko produktuak, dena delakoak direla, munduko beste puntan aurkitzeak. Badakit esportazioa oso gauza ohikoa eta hedatua dela Euskal Herrian, baina niri ohitzea falta, nonbait.

Utahn lehenengo sorpresa. Ardo tanta batean pentsatzea ere ia bekatu den mormoien lurralde sakratuan, hantxe aurkitu behar euskal mahastien arrastoa. Debekatuta dago Utahko janari dendetan alkohola saltzea. Gasolindegi batzuek badute lizentzia garagardo apur bat saltzeko, baina hortik gorako denak estatuaren jabetzako “store” berezietan erosi behar.Luziferrekin tratua egiteko intentzio guztiarekin sartu ginen, bada, likore denda horretara. Eta mundu guztiko ardoen artean han agertu zen Bizkaiko Txakolina. Espero nuen Arabar Errioxako ardoren bat aurkitzea, baina harritu egin ninduen txakolinak.

San Frantziskok, Kalifornian, badauka mokorik finenak asetzearen fama. Gaizki jatearen fama ondo irabazita duten Ameriketako Estatu Batuetan, salbuespena izan omen liteke Golden Gatearen hiria. Alcatraz irlarako ferryak irteten diren Embarcadero famatua josita dago luxua gustuko dutenentzako denda, jatetxe eta tabernaz. Luxu zaleak ere gutxi dutela nonbait tontotik eta, ondorioz, aitzakia gabekoak dira jatekoak eta edatekoak. Bertan dago soilik gaztak saltzen dituen postu bat. Mundu guztiko gaztak, mota guztietakoak aurki daitezke. Tartean, noski, Idiazabal gazta. Euskal Herrian baino garestixeago zegoela esango nuke.

Lehen aldi horietako “emozioa” gaindituta, Portlanden, supermerkatuko apaletan Bermeon kontserban jarritako atuna eta Ondarroan lataratutako antxoak aurkitzea tokatu zitzaidan.Taberna bateko kartan (hemen tabernarik ziztrinenak ere karta dauka ohiko edarientzat), berriz, han non irakurtzen dudan: “Kalimotxo”!. Utah-n txakolina aurkitzeak baino gehiago harritu ninduen honek.

Izenaren eta prezioaren azpian, osagaien azalpena.Ardo merkeren bat egongo ote zen begira hasi nintzen, baino ez... Gerezia, limoia, laranja, ardoa, kola... dena izotzetan. Eskerrak aitortzen duten tabernaren beraren bertsio egokitua dela.

Eta azkenengo hartu dudan sorpresa larunbatero nekazariek egiten duten azokan. Plastikozko kaxatxo gardenetan sartuta, TOLOSAKO BABARRUNAK! Ez dakit Tolosatik ekarritakoak izango diren, ala hazia ekarri eta hemen jasotakoak. Gaineko etiketatxoan jartzen du, "Euskal sukaldaritzako perla beltza" direla babarrun hauek, zapore gozokoak direla, eta tolosarren harrotasun motiboa gainera. Alboan piperrak jarrita jatea ohikoa dela ere esaten dute kaxaren gaineko etiketan.

Bai, badakit Euskal Herriko ekoizleak ez daudela atzera geratuta. Baina niri ilusioa egiten dit. Eta harritu egiten nau. Eta kitto!